ΑΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΟΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ.

ΑΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΟΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ.

γράφει 
ο ΝΙΚΟΣ ΣΙΟΥΤΑΣ  -DR.  ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ

Πολλές φορές ακούμε γονείς να απευθύνονται στα παιδιά τους με εκφράσεις:

«Ανόητε»

«Βαρέθηκα, δε σε αντέχω»

« Μα είσαι ηλίθιος/α, χαζός/ή »

«Δε θα πετύχεις τίποτα στη ζωή σου»

«Κοίταξε τη Μαρία, τι καλό παιδί που είναι»

Σίγουρα οι εκφράσεις αυτού του τύπου μειώνουν αυτόν που τις χρησιμοποιεί, αλλά πολύ περισσότερο αποθαρρύνουν τα παιδιά.

Βέβαια θα ισχυριστεί κάποιος, ότι δε λέγονται από κακία, όμως τις περισσότερες φορές μένουν βαθιά χαραγμένες στον ψυχισμό του παιδιού .

Ας αναλύσουμε την έκφραση: « Δε θα πετύχεις τίποτα στη ζωή σου»

Το παιδί μπαίνει στη διαδικασία να σκεφτεί .  Αφού ο πατέρας μου δεν με έχει άξιο για τίποτα… μάλλον δεν θα  τα καταφέρω  και πολλά εγκαταλείπουν την προσπάθεια.

Αν υποθέσουμε ότι κάποιο παιδί έχει δυσκολίες στο να πετύχει έναν προκαθορισμένο στόχο, μπορούμε αντί να το αποθαρρύνουμε  με αρνητικούς ενισχυτές (εσύ δε θα πετύχεις τίποτα) να χρησιμοποιήσουμε θετικούς ενισχυτές (προσπάθησε λίγο περισσότερο, είμαι σίγουρος θα τα καταφέρεις, κι εγώ όταν ήμουν μικρός δυσκολευόμουν).

Θα ήθελα ακόμη να τονίσω ότι διαπράττουμε τεράστιο λάθος, όταν υπογραμμίζουμε και μεγαλοποιούμε με τις εκφράσεις μας τις αρνητικές πλευρές ή και ενδεχομένως τα ελαττώματα του παιδιού μας .

Κι ας μην ξεχνάμε ότι έχει σχέση με την ταπείνωση, την ειρωνεία και την αποθάρρυνση πληγώνει διπλά ένα παιδί απ΄ ότι θα πλήγωνε έναν ενήλικο.